Mi 5

NADZIEJE MESJAŃSKIE
Mesjasz i Jego królestwo
5 1 A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności*. 2 Przeto [Pan] wyda ich aż do czasu, kiedy porodzi mająca porodzić*. Wtedy reszta braci Jego powróci do synów Izraela. 3 Powstanie On i paść będzie mocą Pańską, w majestacie imienia Pana Boga swego. Osiądą wtedy, bo odtąd rozciągnie swą potęgę aż po krańce ziemi. 4 A Ten będzie pokojem*. Jeśli Asyria wtargnie do naszego kraju, jeśli stąpać będzie po naszych pałacach, wzbudzimy przeciw niej siedmiu pasterzy i ośmiu książąt ludu. 5 I będą paść kraj Asyrii mieczem, a kraj Nimroda pałaszem. Tak ocali On nas od Asyrii, gdy ona wtargnie do naszego kraju, gdy stąpać będzie w naszych granicach.
Triumfy królestwa mesjańskiego*
6 Wówczas będzie Reszta Jakuba wśród wielu ludów jak rosa [zesłana] przez Pana, jak obfity deszcz na trawę, które* nie pokładają nadziei w człowieku ani się na synów ludzkich nie oglądają. 7 Wówczas będzie Reszta Jakuba między narodami, wśród wielu ludów, jak lew między zwierzętami lasu, jak lwiątko między trzodami owiec, co, gdy przychodzi, tratuje i rozdziera, a nie ma takiego, kto by ocalił. 8 Ręka twoja zatriumfuje nad twymi wrogami, i wszyscy nieprzyjaciele twoi będą wycięci.
Fałszywe środki pomyślności będą zniszczone
9 «I w owym dniu - wyrocznia Pana - wyniszczę konie twoje spośród ciebie i zniszczę twe rydwany. 10 Wytracę miasta twego kraju i zburzę wszystkie twoje twierdze. 11 Odejmę czarodziejstwa z twej ręki i wieszczbiarzy już w tobie nie będzie. 12 Wytracę spośród ciebie rzeźby twoje i stele i już nie będziesz oddawać pokłonu dziełom swoich rąk. 13 Powyrywam spośród ciebie twe aszery i wyniszczę twoje posągi. 14 Tak w gniewie i w uniesieniu dokonam pomsty nad narodami, które nie były posłuszne»


Przypisy

5,1 - Betlejem: miasteczko 8 km na południe od Jerozolimy, zwane tu Efrata może dlatego, że taka była jego pierwotna nazwa (Rdz 35,16; Rdz 48,7; Rt 4,11) albo że leżało na obszarze Efraty (Ps 132[131],6); czasami dla odróżnienia go od innego Betlejem w Zabulonie (Joz 19,15) nazywano je też Betlejem Judzkim (Sdz 17,7.9; Sdz 19,1; 1 Sm 17,12; Mt 2,1.5). Tu urodził się Dawid i był namaszczony przez Samuela (1 Sm 16,4nn.12n). Micheasz ogłasza, że przyszły Mesjasz, "syn Dawidowy", narodzi się w Betlejem; potwierdzają to Ewangeliści (Mt 2,6; J 7,42). Słowa: "pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności" świadczyłyby o odwiecznym pochodzeniu Mesjasza, lecz hebr. może też znaczyć: "pochodzenie Jego od dawna, od najdawniejszych czasów", co wskazywałoby raczej na starożytne początki dynastii Dawidowej, z której miał przyjść Mesjasz tutaj zapowiedziany.
5,2 - Prorok wskazuje tu na Matkę Mesjasza (aluzja do Iz 7,14).
5,4 - Por. Ag 2,9; Ef 2,14.
5,6 - Nowe królestwo zapoczątkowane przez Mesjasza i oczyszczona Reszta Izraela oprze się w swej misji wyłącznie na Bogu i odniesie zwycięstwo nad światem pogańskim. Por. Rdz 12,2n; Ga 3,8n.
5,6 - Inni: "która", odnosząc do trawy.

Zobacz rozdział